قله ی سلامتی

تاکتیک بت

دقیقاً مانند کفش های مخصوص رفتن شما ، اسکیت های شما نیز پس از تمام سرگرمی هایی که در آن دارید ، کثیف می شوند. خوشبختانه تمیز کردن اسکیت روشی کاملاً ساده است. این مورد هم برای اسکیت های غلتکی و هم برای اسکیت های یخی صدق می کند ، بنابراین مهم نیست که سبک اسکیت بازی شما چگونه باشد ، در تهیه دکوراسیون اسکیت خود به بالا مشکلی نخواهید داشت. تنها کاری که برای انجام کار لازم دارید ، چند ابزار و ابزار تمیز کردن است که به راحتی پیدا می شود. تمیز کردن منظم همچنین به شما اطمینان می دهد که اسکیت های شما در شرایط مطلوب خود باقی می مانند ، بنابراین می توانید لذت بردن از آنها را برای دورهای دیگر در اطراف مکان مورد علاقه خود برای اسکیت لذت ببرید.
اسکیت غلتکی و اسکیت داخلی
آسترهای متحرک را در ماشین لباسشویی بشویید و در هوا خشک کنید. هر آستر قابل جابجایی را از داخل اسکیت غلتکی یا اسکیت داخلی خود بیرون بیاورید و داخل ماشین لباسشویی خود بیندازید. ماشین لباسشویی خود را روی چرخه آب گرم تا 30 درجه سانتی گراد (86 درجه فارنهایت) تنظیم کنید و یک شوینده ملایم لباسشویی اضافه کنید. چرخه را اجرا کنید ، سپس آسترها را آویزان کنید تا در هوا خشک شود.
از مواد شوینده یا نرم کننده های خشن استفاده نکنید که می تواند به آسترهای شما آسیب برساند.
اطمینان حاصل کنید که آسترها را از خشک شدن دور نکنید.

در صورت خیس شدن اسکیت های خارجی خود را با استفاده از پارچه تمیز پاک کنید. اسکیت ها را پس از استفاده در آورده و روی روزنامه قرار دهید تا در صورت خیس شدن عرق یا شرایط مرطوب سواری ، رطوبت را جذب کند. سطوح خارجی اسکیت خود را کاملاً خشک کنید.
همچنین می توانید از برس تمیز و خشک مویی استفاده کنید تا آلودگی و گرد و غبار را از هر شکاف روی اسکیت خود خارج کنید.

چرخ ها را با استفاده از کلید آچار یا شش گوش از روی اسکیت خود بردارید. به توپی های چرخ های خود نگاه کنید تا مشخص کنید که توسط مهره ای روی محور نگه داشته می شوند یا توسط پیچ و مهره ای قابل جدا شدن با شکاف شش گوش در سر نگه داشته می شوند. برای از بین بردن مهره ها یا کلید hex برای باز کردن پیچ و مهره ها با شکاف های شش گوش در سر آنها ، از آچار استفاده کنید. تمام چرخ ها را بردارید.

تاکتیک بت

قبل از شروع به رویکرد خود فکر کنید. یکی از فرمهای استاندارد با عنوان “رویکرد چهار مرحله ای” شناخته می شود. برای این روش ، ایستادن را مستقیم شروع کنید و پاها را مستقیماً زیر بدن قرار دهید. توپ را از زیر با دست بولینگ خود تقریباً در اواسط قفسه سینه نگه دارید (برای بولرهای کندتر ، برای بولر با سرعت بالاتر پایین تر) ، و با دست غیر بولینگ خود توپ را پشتیبانی کنید. همانطور که از چهار مرحله حرکت می کنید ، آرنج بازوی بولینگ خود را تا حد ممکن به لگن نزدیک نگه دارید ، زانوها را کمی خم کنید و پاها را به سمت سنجاق ها نگه دارید. شانه های شما باید کاملاً رو به جلو باشد. (دستورالعمل های زیر مربوط به بولرهای راست دست است ؛ اگر چپ دست هستید ، کناره ها را معکوس کنید)
با پای راست خود یک قدم جلو بروید و همزمان توپ را به موقعیتی بالاتر از آن پا برسانید. دست غیر بولینگ خود را در این قسمت نگهدارنده توپ نگه دارید.
پای چپ خود را به سمت جلو حرکت دهید و توپ را نزدیک به سطح زانو پایین بیاورید و سپس به عقب برگردید و یک نیم دایره ایجاد کنید. دست غیر بولینگ شما در این مرحله توپ را آزاد خواهد کرد.
با پای راست خود یک قدم دیگر به جلو بردارید. در همان زمان باید با توپ وارد بالاترین نقطه پشت خود شوید.

همانطور که با پای چپ آخرین قدم خود را به سمت خط برمی دارید ، توپ را به جلو بیاورید. هنگامی که پای چپ خود را کاشته و توپ را رها می کنید ، پای راست شما باید به طرز ماهرانه ای از پشت چپ عبور کند. باسن را پایین آورده و وزن خود را کمی به عقب تغییر دهید ، تنه خود را با زاویه 15 درجه به جلو خم کنید.

در حین خم شدن دست و مچ دست خود را صاف نگه دارید. در این مرحله با خم شدن یا چرخاندن مچ دست یا بازو نخواهید چرخید. [9] در عوض ، از طریق تحویل و آزاد سازی توپ مناسب است که چرخشی را به وجود می آورید که منجر به “قلاب” می شود.

تاکتیک بت

تخته را کنار بگذارید (یا بیفتید) و از سر خود محافظت کنید. اگر توانستید موج خود را سوار شوید تا زمانی که حرکت رو به جلو را از دست دهید ، تبریک می گویم! اگر هنگامی که تخته به اندازه کافی کند می شود و نمی توانید تعادل خود را حفظ کنید ، در آب کم عمق هستید ، به کنار تخته بپرید و روی پاهای خود بنشینید. اگر هنوز در آب عمیق تری هستید ، به کنار آن بپرید و در آرنج خود به طرفین سر خود در سمت خود قرار بگیرید. 
اگر می دانید که هنگام سوار شدن بر روی موج در شرف پاک شدن هستید ، تمام تلاش خود را انجام دهید تا به یک طرف یا طرف دیگر تخته بیفتید. سعی کنید به پهلو بنشینید و دستان خود را بالا ببرید تا از سر محافظت کند. از جلوی تخته جلو نیفتید ، زیرا این نوع سقوط است که به احتمال زیاد باعث آسیب می شود.
برخی از مبتدیان برای ایمنی از تخته موج سواری سخت استفاده می کنند و همچنین ممکن است استفاده از پوشش محافظ سر را نیز در نظر داشته باشید.

اگر به مرحله ای رسیده اید که به راحتی می توانید در موج های استاندارد گشت و گذار کنید ، ممکن است برای کاری کمی چالش برانگیز آماده باشید. به طور کلی ، هر موج بلندتر از 12 فوت (3.7 متر) در جهان موج سواری بزرگ تلقی می شود. در حالی که مکانیک موج سواری که برای سوار شدن بر این امواج لازم است یکسان با امواج منظم است - شما دست و پا می زنید ، روی تخته ظاهر می شوید و به همان روشی که معمولاً سوار می شوید سوار می شوید - چند ترفند و مهارت دیگر در این زمینه وجود دارد. به خاطر داشته باشید ، امواج بزرگ می توانند شما را به زیر آب بکشند ، با مقدار زیادی نیرو به شما ضربه بزنند و در صورت عدم احتیاط در نهایت شما را زخمی یا غرق می کنند. فقط با امواجی مقابله کنید که اطمینان دارید می توانید با خیال راحت آنها را مدیریت کنید.

یافتن امواج بزرگ

در زمستان به گشت و گذار بپردازید تا شانس موج های بزرگی را افزایش دهید. در حالی که امواج تا حد زیادی توسط هوا ، باد و جریان کنترل می شوند ، بیشتر سواحل بیشترین امواج را در زمستان تجربه می کنند. اگر در ماه های زمستان در منطقه ای زندگی می کنید که آب آن گرم است ، در زمستان به دنبال امواج بزرگ بروید. 
هشدار: در صورت سردتر بودن آب از 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتیگراد) هرگز به گشت و گذار نپردازید. این دمایی است که آب شروع به تأثیر بر تنفس شما می کند ، حتی اگر شخصاً از آن آزار ندهید

تاکتیک بت

Curl ups تمرینی است که از ناحیه راست شکم و مورب کار می کند. این تمرین را می توان به راحتی در خانه انجام داد و می توان آن را اصلاح کرد تا مشکل ایجاد کند. تمرین صحیح و منظم این موارد به بهبود وضعیت بدن کمک می کند و بنابراین کمردرد را کاهش می دهد.
شروع Curl Ups

به پشت بخوابید روی تشک یا مستقیم روی زمین دراز بکشید و دستان خود را از روی سینه عبور دهید. زانوها را کمی خم کنید تا جایی که پاها روی زمین صاف و تقریباً یک پا از باسن فاصله داشته باشد. از یک شریک زندگی یا وزن خود بخواهید پاهایتان را پایین نگه دارد تا فرم ثابت خود را حفظ کنید. [1]

بالاتنه را بالا بیاورید. عضلات شکم شکمی خود را منقبض کنید تا بالاتنه را از زمین بلند کنید. شانه های شما باید حدود 30 درجه از زمین فاصله داشته باشد. عضله راست شکم اصلی ترین عضله ای است که در فر کردن مو استفاده می شود. این عضله است که از قسمت پایین دنده های شما شروع می شود ، به مرکز معده شما می رود و به لگن متصل می شود. هنگام انقباض ، فاصله بین دنده ها و باسن شما کوتاه می شود و در نتیجه فر می شود.

هنگام رسیدن آرنج به ران خود متوقف شوید. بالاتنه را به سمت پایین پایین بیاورید ، اجازه دهید جاذبه به شما کمک کند. وقتی به پایین برمی گردید ، نیازی به انعطاف پذیری شکم ندارید. کل پیچیدن باید تقریبا 3 ثانیه طول بکشد. [2]

این کار را با سرعت تکرار کنید. سعی کنید یک دقیقه مستقیم بروید. اگر فرم مناسبی داشته باشید ، باید بتوانید 20 حلقه حلقه ای بدون مشکل انجام دهید. شما باید همان 30 ثانیه آخر خود را همان میزان انجام دهید. غالباً ، افراد مبتدی خیلی زود شروع می کنند و نمی توانند زمان را با قدرت به پایان برسانند که نتیجه آن فرم بدی است. [3]
با تمرین منظم ، سرعت 40-50 در دقیقه قابل دستیابی است.

پیشرفت به تغییرات

بازوها را دراز کنید. اگرچه پیچ و خم استاندارد فقط به شما نیاز دارد که دستان خود را روی بدن قرار دهید ، اما اگر به دنبال اضافه کردن مشکل و افزایش فعالیت عضلانی هستید ، می توانید دستان خود را بالای سر خود قرار دهید. آنها را طوری بلند کنید که انگار دارید دستانتان را از روی سقف هل می دهید و فرق خود را بالا می آورید. این فرم بیشترین انقباض در شکم راست را فعال می کند.

تاکتیک بت

انجام روتختی مستلزم تسلط بر قدرت ، تکنیک و تعادل است. خواه یک مربی تشویقی ، ژیمناست ، یا یوگی باشید ، یادگیری ساختن پایه دستی می تواند به شما کمک کند تا مرکزیت پیدا کنید ، فنون متعادل سازی را بیاموزید و به سمت مهارت های پیشرفته تر ، مانند پیاده روی جلویی یا جلو دستی بروید.
حفظ فرم مناسب

با استفاده از تکنیک مناسب وارد جای دست خود شوید. اگر می خواهید تکیه گاه خود را نگه دارید اولین کاری که باید انجام دهید استفاده از تکنیک مناسب هنگام قرار گرفتن در وضعیت تکیه گاه است. اگر با یک پایه محکم شروع نکنید ، نگه داشتن دست خود برای مدت طولانی دشوار خواهد بود. [1] در اینجا آنچه شما باید انجام دهید:
صاف بایستید و دستان خود را بالای سر قرار دهید ، مثل اینکه به گوش هایتان چسبیده باشند.
بایستید و پاها را از عرض شانه باز کنید.
با پای غالب خود جلو بروید. فکر کنید این حالت نیمه راه در حالت لانج است.
در حالی که کمر را صاف نگه دارید ، بدن خود را به سمت جلو نوک بزنید. ابتدا پای غیر مسلط شما باید بالا برود.
دستان خود را به پایین و روی زمین قرار دهید و عرض شانه را از هم دور کنید.
پای مسلط خود را تا انتها بلند کنید تا با پای غیر مسلط خود روبرو شوید.
پاها را صاف کرده و پشت و بدن را صاف نگه دارید.

مطمئن شوید که همه راه را بالا می کشید. یکی از راه های نگه داشتن پایه دستی بیشتر این است که مطمئن شوید هنگام شروع دست انداز ، با پای غیر مسلط خود را به سمت بالا لگد می زنید. اکثر مردم فکر می کنند وقتی وارد تکیه گاه می شوند ، تمام راه خود را لگد می زنند ، در حالی که تقریباً 80-85٪ درصد از راه را بالا می برند. این به این دلیل است که آنها از اینکه می خواهند جلو بروند می ترسند. با این حال ، اگر هدف شما این است که تمام بدن را به سمت بالا لگد بزنید تا بدن صاف باشد ، یا حتی اگر پاهای شما کمی روی بدن شما بلند شود ، مستقیم ماندن یا تنظیم اندکی تنظیم بدن کمی راحت تر از اگر به اندازه کافی لگد نزدید. 
از کسی بخواهید از شما فیلم بگیرد که در حال انجام دست انداز است یا فقط تماشای انجام این کار را به شما می گوید تا به شما بگوید که آیا واقعا تا آنجا که می توانید لگد می زنید یا نه
همچنین می توانید یک پایه دستی در مقابل پا در مقابل دیوار انجام دهید ، بدین ترتیب اگر بیش از حد لگد بزنید بدترین اتفاقی که می افتد این است که با نوک پاها دیوار را لمس کنید. این همچنین به شما درک بهتری می دهد که واقعاً تا کجا می توانید لگد بزنید.